''ΘΑ ΠΑΩ ΚΙ ΑΣ ΒΓΕΙ ΣΕ ΚΑΚΟ.....''

Να 'μαι πάλι..με τις βραδυνές μου..μάλλον με τις μεταμεσονύκτιες αναζητήσεις μου....Έχω λιώσει να ακούω Πάριο,Γαλάνη και Χαρούλα σήμερα...λογικό να με πιάσουν τα δικά μου...Κι άντε ξανά να θυμάσαι...να πηγαίνεις στα παλιά,σε αυτά που σε έχουν πληγώσει....κι όλο αυτό προκείμενου η λύπη σου...η λύπη ΜΟΥ να έχει ένα σημείο αναφοράς....Αχ πόσο κοινά είναι κάποια πράγματα...Όλοι λίγο πολύ αυτό δεν κάνουμε....ΝΑΙ!....Άκουγα λοιπόν τον ΑΥΓΟΥΣΤΟ..ναι!..Αυτό το υπέροχο κομμάτι που σε κάνει να ανατριχιάζεις...που κάνει την καρδιά να σφίγγεται έτοιμη να σπάσει...καθώς θυμάται,ξαναβιώνει τόσο έντονα..πονά ξανά....και το μυαλό από μεριά του...ποθεί αλκοόλ...θέλει να νιώσει την παραζάλη του έρωτα μετουσιωμένη σε σκονισμένο πόνο.......Όλο το σώμα εκστασιάζεται...γουστάρουμε να πονάμε....''ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΚΣΤΑΣΗ ΠΑΝΩ ΣΕ ΧΟΡΟ ΜΑΓΙΚΟ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΛΑΖΜΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ...ΑΠΟ ΠΟΙΟ ΜΑΚΡΙΝΟ ΑΣΤΕΡΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΜΕΣ ΣΤΑ ΔΥΟ ΤΟΥ ΜΑΤΙΑ ΠΗΓΕ ΚΑΙ ΚΡΥΦΤΗΚΕ...ΚΙ ΕΓΩ Η ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΤΟ 'ΧΩ ΔΕΙ..........ΘΑ ΠΑΩ ΚΙ ΑΣ ΜΟΥ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΚΟ...''Πόσες φορές το 'χω πεί άραγε αυτό?....................................Πολλές....αλλά κάποιες άξιζε..για άλλες πάλι έχω μετανιώσει...μάλλον όχι...απλά θα μπορούσα να τις είχα αποφύγει...γιατί δεν τις ήθελα πραγματικά...Πάνω στην τρέλα μου..νόμιζα πως τις ήθελα....ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΤΑ ΟΣΑ ΛΕΩ.....ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ...ΕΓΩ ΜΠΟΡΩ!!!!!!!!!!!!!!Και ξέρετε γιατί ?? Γιατί εγώ ξέρω....ακόμα κι όταν λέω και μόνη μου πως δεν ξέρω...μέσα μου ξέρω καλά.....Οι άλλοι αν δεν το καταλαβαίνουν, απλά είναι στον κόσμο τους....ή να το πώ πιο χονδρά να γουστάρω??Είναι ΘΥΜΑΤΑ του παρορμητισμού μου..Εγώ πάντα στο τέλος τα βρίσκω με μένα...ΑΥΤΑ!