Monday, June 2, 2008

ΛΥΤΡΩΘΗΚΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ!


Τελικά ούτε παράλογη αλλά κι ούτε υπερβολική ήμουν...Είχα απλά σωστά ένστικτα τα οποία τα είχα εντοπίσει από την αρχή..Δεν ταιριάζαμε,δεν υπήρχε χημεία,δεν υπήρχε τπτ..Ένα ξενέρωτο πράγμα ήταν με κάποιες στιγμές ''διαφορετικές''.Τελικά δεν βιάστηκα σε αυτην την περίπτωση.Δεν έκανα βεβιασμένες κινήσεις..Όμως τώρα λέω πως κακώς δεν τις έκανα..Ίσως θα έπρεπε να είχα χωρίσει από πολύ πιο πριν..Το πράγμα φαινόταν..Εγώ ήθελα φωτιά..και έπαιρνα...Έπρεπε να ΄χα φύγει.. Ήμασταν 6,5 μήνες και δεν τον ένιωσα κοντά μου..Λές και τα 'χαμε λιγότερο από τους μισούς μήνες..Δαν ξέρω τί έκανα μαζί του... Μάλλον ξέρω...ό,τι είχα γράψει παρακάτω..Το 'χα βάλει πείσμα να κρατήσω μια σχέση..''όποια κι αν ήταν αυτή''Δεν έδωσα όμως την πρέπουσα σημασία σε άλλες πιο σημαντικές παραμέτρους..Φαινόταν,το 'ξερα,το 'νιωθα πως δε γούσταρα! Τπτ απ'όσα λέω δε λέγονται από εγωισμό..Πραγματικά..είναι σαν να μην τα είχαμε ποτέ..άσχημο αυτό που λέω αλλά είναι αλήθεια..Είναι μετρημένες στα 5 δάχτυλα του χεριού μου οι στιγμές που πέρασα καλά..Και σχεδόν όλες οφείλονται στην δικιά μου καταπιεσμένη διαθεση να προσπαθεί να δημιουργεί ενθουσιώδης στιγμές για να ανακουφίζεται λέγοντας πως τα πράγματα δεν είναι μωρέ και τόσο χάλια..Δεν με κάλυπτε καθόλου συναισθηματικά..Εντάξει το ξέρω πως δεν ταιριάζουν όλοι οι άνθρωποι..Αλλά έλεος..Να μην το ξανακάνω αυτό στον εαυτό μου..Οκ΄το δα κι αυτό και τελικά προτιμώ τα ΕΝΤΟΝΑ ΚΑΙ ΑΜΦΙΒΟΛΑ ΟΧΙ ΤΑ ΜΕΤΡΙΑ..Να που δόθηκε απάντηση σε προηγούμενο τίτλο κειμένου μου...Πάμε να ζήσουμε τον έρωτα..επιτέλους..!

Thursday, February 21, 2008

''ΔΕ ΞΕΡΩ''


Τί θα κάνω? Πάλι νιώθω άσχημα σήμερα..με το παραμικρό βουρκώνω κι έχω νεύρα..ίσως τελικά να μην καλύπτομαι..ίσως τελικα να μην έχω υπομονή να περιμένω..αλλά κι από την άλλη δε φεύγω..δε ξέρω αν θέλω να φύγω..προσπαθώ να κάνω πίσω..να μην είμαι υπερβολική αλλά υπομονετική.Μπορώ...? Κάτι μου φταίει, κάτι μου λείπει..να είναι η ένταση...?μήπως έχω ρουτινιάσει...?Δε ξέρω...Δεν φαίνομαι άραγε ξενερωμένη..? Δε ξέρω..πάντως προσπαθώ να προσπαθώ..δε ξέρω αν τα καταφέρνω..Αλλά κι όταν είχα ένταση έλειπαν όλα τ'άλλα..Τελικά τί θέλω, ξέρω? Μήπως δεν ικανοποιούμαι τελικά με τπτ? Θέλω καθημερινή διεκδίκηση..και εκδήλωση..μάλλον δεν μπορεί..δε θέλει(?) να μου τα δώσει...Αλλά κι εγώ δεν κόβομαι..?Τί κάνω άραγε εδώ?Απλά είναι ΝΙΩΘΩ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΡΥΟ κάποιες στιγμές....δε ξέρω αν θα μπορούσα άλλη μια αποτυχημένη σχέση...Δε μπορώ τους χωρισμούς..με μελαγχολούν..Όμως το βράδυ που πέφτω στο κρεβάτι νιώθω μόνη..παίρνω τον αρκούδο μου αγκαλιά για να ''ζεσταθώ''.Το ξέρω πως εμείς καθορίζουμε τις ζωές μας..κι αυτό με κάνει να αισθάνομαι ακόμα πιο άσχημα..Είμαι δυστηχισμένη.Μακάρι όλα να άλλαζαν...επιτέλους μου αξίζει μια χαρά που να έχει διάρκεια.Δεν αντέχω άλλο.

Tuesday, February 12, 2008

ΔΕΝ ΜΕ(?) ΑΝΤΕΧΩ...


Δε ξέρω τί έπαθα πάλι σήμερα...αυτές οι υπερβολικές αντιδράσεις μου με κουράζουν.Ίσως να χουν δίκιο στο ότι δημιουργώ καταστάσεις από μόνη μου...αλλά να...ξενερώνω πολύ εύκολα..θέλω να βλέπω, να ακούω, και να νιώθω ενδιαφέρον..αλλιώς δεν μπορώ...θέλω να ξέρω...αμαν πια αυτή η μυστικοπάθεια...Γιατί φοβάται τόσο?Εκτός κι αν δν αισθάνεται τπτ σημαντικό για μένα...ακόμα και τα στοιχειώδη εκδηλώθηκαν όσο ήμουν ''εκτός σχεδίου χώρας''..Γιατί? Δεν μπορεί να διανοηθεί κανείς πόσες φορές έχω ξενερώσει μέσα σε 3 μέρες...βέβαια αυτό δε σημαίνει πως κάποιος κάνει κάτι κακό..απλά ίσως να μην κάνει αυτό ακριβώς που εγώ θέλω...Πόσο περίεργη μπορεί να μαι?Πόσο απαιτητική?Γι'αυτό κι ο έρωτας είναι κάτι άπιαστο για μένα.....Δε ξέρω..η μλκ είναι πως στην τελική εγώ χαλιέμαι...δεν ξέρω..αν δεν ανοιχτεί..δεν ξέρω πόσο κι αν θα κάνω υπομονή..από την άλλη μπορεί κι εγώ τώρα να τα τραγικοποιώ..κι αυτό είναι το πιο σίγουρο..Με ξέρω πολύ καλά....Ας ελπίσω πως δε θα λειτουργήσω κι εδώ βεβιασμένα...Ας μου πει κάποιος να χαλαρώσω επιτέλους..Με βαρέθηκα.....